Ερινύα

Έχω κάτι πολύτιμο στην άδεια τσέπη

Κάτι που φωτίζει τη σάπια βάρκα που με μεταφέρει
Γρήγορα ξεχάστηκε από τους βολεμένους
Το δικό μου το δικαίωμα

Έχω κάτι να ζητήσω
Αλλά κανείς δεν με ακούει
Γρήγορα ξεχάστηκε από τους χορτασμένους
Το δικό μου το δικαίωμα

Νιώθω κάτι μέσα μου
Αλλά κανείς να το μοιραστώ
Γρήγορα ξεχάστηκε από τους ευτυχισμένους
Το δικό μου το δικαίωμα

Ποιος αποφασίζει για μένα
Και με ποιο δικαίωμα
Ποιος με σκοτώνει
Ποιος με πολεμάει
Ποιος για μένα αδιαφορεί
Και με ποιο δικαίωμα

Έχω δύναμη 
Και τη φοβούνται

Τα βράδια μπορεί ήσυχοι να κοιμούνται
Όνειρα γλυκά να κάνουν
Όταν όμως στην πραγματικότητα φτάνουν
Θα τους περιμένω ζωντανή κι αθάνατη Ερινύα

Μέσα από τη στάχτη μου θα πεταχτεί καυτή και κρύα
Ζωντανή κι αθάνατη Ερινύα