Προ-έρχομαι και προσ-περνάωΕίμαι παντού και αγρυπνώΧωρίς ποτέ να κάνω στάσεις,Ταξιδεύω στο κενόΔεν έχω ούτε διαστάσεις,Ούτε βάρος και οστάΦέρνω από το παρελθόν τα νέαΓια να ρίξεις μια ματιάΚι οτιδήποτε κι αν βλέπειςΕίναι πια, λίγο ή πολύ, παλιόΚι εσύ μέσ’ στον ψεύτη…
Έχω κάτι πολύτιμο στην άδεια τσέπη Κάτι που φωτίζει τη σάπια βάρκα που με μεταφέρειΓρήγορα ξεχάστηκε από τους βολεμένουςΤο δικό μου το δικαίωμα Έχω κάτι να ζητήσωΑλλά κανείς δεν με ακούειΓρήγορα ξεχάστηκε από τους χορτασμένουςΤο δικό μου το δικαίωμα Νιώθω…
Κι αν σκέφτεσαι “φοβάμαι, πεθαίνω” και “συγγνώμη”Πάει γκρέμισαν της επιστροφής οι δρόμοιΚανείς πια δεν μπορεί να σε σώσειΚι είναι ανελέητη για σένα η πτώσηΝα η Νέμεσις, να η τιμωρίαΓια την ανόητη σου τη μεγαλομανίαΝόμισες πως τον Ήλιο μπορείς να αγγίξειςΣτον…