Η λέξη τρώω-τρώεις-τρώει-τρώμε-τρώτε-τρώνε είναι μία πολύ ένοχη λέξη. Είμαι σίγουρη πως ο παράδεισος χάθηκε επειδή κάποιος αποφάσισε να φάει κάτι. Από περιέργεια κυρίως. Από ζήλια…από όρεξη. Τίποτα πια όμως δεν θα ήταν ίδιο.
Το σύνολο λειτουργεί ως ένα για όλους και όλοι για ένα. Η ιδέα πως μία ζωή έχει μικρότερη αξία από κάποια άλλη, είναι η πηγή όλων των προβλημάτων μας. Εμείς λοιπόν γεννηθήκαμε στον χαμένο παράδεισο. Στο βασίλειο του κανιβαλισμού. Όπου το ένα έφερε το άλλο…και δημιουργήθηκε η κόλαση.
Φάρμες ζώων, ξεφτιλισμένοι αιμοβόροι ηγέτες, ένας έρωτας ναρκομανής αλκοολικός παρηγοριέται με τη μουσική και τα ποιήματα.
Οι θύτες λάμπουν στις φωτογραφίες και ξοδεύουν παχυλούς μισθούς για διασκέδαση πρώτη πίστα στην κόλαση. Εργάζονται σκληρά για να τη διατηρήσουν. Είναι αυτοί που είναι τόσο υγιείς, τόσο λαμπεροί μέσα στην κολασμένη πολιτεία. Είναι αυτοί που ξυπνάνε με όρεξη το πρωί για να πολεμήσουν με όλες τους τις δυνάμεις για τους πολυαγαπημένους τους δαίμονες.
Αυτούς τους τύπους δεν τους λυπάμαι. Για αυτούς τους τύπους έχω κάποια ονόματα στο ελληνικό μου λεξιλόγιο.
Προδότες, κανίβαλοι, δωσίλογοι, άψυχοι, ζόμπι που λιβανίζουνε τη μπόχα.
Πιστεύω σε πολλά, αλλά πιο πολύ από όλα πιστεύω στη δικαιοσύνη.
Εγώ μπορεί να μην είμαι ζωντανή όταν αποδωθεί μια για πάντα, αλλά το ξέρω ότι θα έρθει.
Εγώ, ένα σώμα που πέρασε από την κόλαση, έφαγε πολύ, κυλίστηκε στο βούρκο, αλλά θυμήθηκε πως η ζωή του έχει την ίδια αξία με ένα μυρμήγκι και ένα γυρίνο, με μια τεράστια αρκούδα και με ένα μπαμπουίνο. Με ένα μικρό κουνούπι και μία γαλάζια φάλαινα.
Η αποστολή του ανθρώπου ήταν να προστατεύει τα ζώα, όχι να τα τρώει. Κι αυτό είναι Ύβρις. Και μετά την Ύβρη; Έρχεται η Άτη. Και μετά η Νέμεσις. Και θα έρθει και η Τίσις. Και θα αποδωθεί Δικαιοσύνη.
Δεν είναι θέμα θρησκείας. Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να πιστεύει σε όποια θρησκέια θέλει. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος θρησκεία. Είναι όμορφο ότι υπάρχουν τόσες θρησκείες. Τα διαόλια όμως έχουν χωθεί σε κάθε γωνία, βρίσκονται κάτω από κάθε πέτρα.
Υποτιμούμε τα ΖΩΑ. Τα δημιουργήματα του Θεού, τα πανέμορφα, τα ποικιλόχρωμα, τα ξεχωριστά, τα υπέροχα. Μία από τις πιο όμορφες εμπειρίες της ζωής μου ήταν όταν με αγκάλιασε ένας χιμπατζής σ’ ένα τσίρκο.
Η ιστορία της κόλασης είναι πολύ παλαιά. Πάρα πολύ παλαιά. Είναι μια ιστορία εξουσίας, σκλαβιάς, εκμετάλλευσης, ψέματος, κανιβαλισμού και πόνου, πολύ πόνου, δακρύων και αθώου αίματος.
Όλες οι ζωές έχουν ακριβώς την ίδια αξία και των ανθρώπων και των ζώων. Από το ταπεινό μυρμήγκι ως τη ζωηρή αντιλόπη, ένας κύκλος ζωής.
